มาแปลงโฉม "ยัยหมูอ้วน" กัน

ฉันเคยเป็น “ยัยหมูอ้วน” หลายครั้งในชีวิตที่ผ่านมาค่ะ ...คุณก็อาจจะเคยใช่ไหมคะ?

เช่น ตอนหลังจากคลอดลูกแต่ละคน แต่ที่สำคัญจากงานอาชีพที่นั่งอยู่กับที่นานๆ ใช้สมองเป็นสำคัญ พูดง่ายๆ คือพวกนั่งหน้าจอคอมพิวเตอร์ หรืออยู่กับกองหนังสือ / เอกสาร หรืออะไรจำพวกนี้...

สิ่งที่ได้พยายามทำ เพื่อให้น้ำหนักตัวกลับมาอยู่ ณ จุดที่พอใจ สบายตัว

เช่น ไปโรงยิม เข้าคอร์สออกกำลังกาย ว่ายน้ำ แอโรบิค เล่นเครื่องทรมานสังขารด้วยวิธีการต่างๆ เอาถุงทรายผูกขายกค้างนับช้าๆ ไปเรื่อยๆ ห้อยหัว ยกเวท นวด ตบ ตี อบไอน้ำ พันร้อน นอนเครื่องดัดกาย ควบคุมอาหารตามคำแนะนำของนักโภชนาการ ภายใต้การควบคุมดูแลของหมอ ทำดีท็อกซ์ ล้างตับไตไส้พุง สวนกาแฟ หรือโค-ลอน เธ-ราปี่ ฯลฯ

หมดคอร์ส อยู่ได้ไม่นาน ก็กลับไปเป็น “ยัยหมูอ้วน” อีก...ครั้งแล้วครั้งเล่า...

ปลอบใจตัวเองว่า... เมื่ออายุมากขึ้นคนเราก็ต้องมีน้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้นเป็นธรรมด้า... ธรรมดา...

แต่... เห็นตัวเองในกระจกทีไร ก็รู้สึกว่า “ยัยหมูอ้วน” นี่น่าเกลียดขึ้นทุกวัน... สวมใส่เสื้อผ้าอะไรก็มักต้องถอดออกเปลี่ยนใหม่... พอทำน้ำหนักลดลงได้หน่อยก็ดีใจ ไชโย ไปปล่อยผี สวาปามของอร่อยที่ไม่ได้กินมานาน... อ่าววันนี้รู้สึกคับอีกแล้ว... ทำอยู่อย่างนั้น เป็นอยู่อย่างนั้น...

อยู่มาวันหนึ่ง... หลังเสร็จงานชิ้นใหญ่ที่ต้องหามรุ่งหามค่ำอยู่หลายวัน เก็บกวาดพวกขวดโหลขนมขบเคี้ยวออกจากห้องหลายใบ เหยือกแก้วน้ำถ้วยกาแฟ กาน้ำชาที่วางอยู่รอบกาย ...รวบรวมความกล้า ก้าวขึ้นไปยืนบนเครื่องชั่งน้ำหนัก ปรากฏว่า เข็มเครื่องชั่งน้ำหนักกระดิกเลยเลข 7 ไปเลย...

ช็อก และมองทะลุเห็นโรคร้ายต่างๆ ที่จะตามมากับตัวเลขน้ำหนักตัวที่กระดิกเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ นั้น

ไม่ต้องสงสัยอีกเลย... บอกตัวเองว่า “เราคือคนป่วย”

โรคนี้ไม่ใช่ธรรมดา เป็นโรคเรื้อรัง หากขืนปล่อยไปตามยถากรรม ทั้งเนื้อทั้งตัวของเราจะไม่ใช่เราอีกต่อไป เราจะกลายเป็นพวกเครื่องดื่ม ขนมขบเคี้ยวและของคาว / หวานที่เดินได้ และจะเดินได้เชื่องช้าลงเรื่อยๆ

เมื่อป่วยก็ต้องรักษาค่ะ และนี่ก็คือ... จุดเริ่มต้นของการแปลงโฉม “ยัยหมูอ้วน” คนนี้ค่ะ...

ปรากฏว่า เมื่อฉันเริ่มต้นจากความตระหนัก การยอมรับเข้าใจอย่างลึกว่า ทำไมเราจึงต้องเอาน้ำหนักลงไป เอาตัวตนที่แท้จริงของเรากลับคืนมา ฉันกลับพบว่า วิธีการที่เราใช้มันง่ายมาก เลือกให้เหมาะกับตัวเรา และคิดว่าแต่ละคนไม่น่าจะใช้สูตรสำเร็จที่เหมือนกันได้ เช่น ฉันใช้การเลือกกินอาหารอยู่รอบแกนของสูตร “อาหารตามกรุ๊ปเลือด” และไม่งดอาหารชนิดใดเลย เพราะไม่ได้เป็นโรคประจำตัวร้ายแรงอะไร

แต่... มีหลักการที่สำคัญอันหนึ่ง ที่ฉันคิดว่าน่าจะใช้ได้ทั่วไป นั่นคือ...

หลักการกินอาหารในปริมาณที่น้อยลงจากที่เราเคยกิน (แบบไม่มี Limit อร่อยก็ฟาดไม่ยั้ง...) โดยลดลงอย่างน้อย 1 ใน 3 ถึงครึ่งหนึ่งของที่เคยกินค่ะ สิ่งที่ต้องถือเคร่งครัดอย่างเดียว คือวินัยการกินน้อย...

...จงมีความสุขกับการกินน้อย...แต่ไม่ใช่การอดอาหาร...กินทุกอย่างในปริมาณน้อย กินช้าๆ เคี้ยวนานๆ ซึมซับกลิ่นรสของอาหารให้เต็มที่...

จากนี้จะพบว่า เราสามารถกินอาหารทุกอย่างในโลกนี้ที่มนุษย์กินได้ แม้กระทั่งอาหารที่เค้าเรียกว่า อาหารขยะ หรือ อาหารที่ไม่ถูกกับกรุ๊ปเลือดของเรา ร่างกายเราจะได้รู้จักกับคู่ขัดแย้ง ระบบภูมิคุ้มกันของเราจะได้ทำงานบ้างไง...

อย่างไรก็ตาม ควรกินอาหารดีๆ เป็นหลัก กินเป็นเวลา อย่าปล่อยให้ร่างกายหิวโหยเกินไป ควรพกอาหารประเภทอัดแท่งดีๆ ติดตัวไว้เสมอ และฉันมักให้อาหารมื้อเย็นเป็นมื้อที่เบาที่สุดในแต่ละวัน  

เราจะพบว่าน้ำหนักตัวของเราค่อยๆ ลดลงไปเองเรื่อยๆ... โดยไม่มีอาการง่อยเปลี้ยเสียขาใดๆ

ไม่ต้องสงสัยนะคะ น้ำหนักที่ลดลงไปนั้นคือน้ำหนักส่วนเกินที่เราทำกับตัวเองไว้...

เราอาจสามารถกำหนดน้ำหนักต่ำสุด / สูงสุดของเราไว้ก็ได้  โดยดูจากลักษณะรูปร่าง ส่วนสูงและที่สำคัญโครงสร้างกับมวลกระดูกของตัวเรา ซึ่งมันจะเป็นตัวแปรในการกำหนดน้ำหนักฐานของเราที่แตกต่างจากคนอื่นๆค่ะ  

ฉันสามารถทำให้น้ำหนักตัวลดลงไปได้เกือบ 10 กิโลกรัม ในเวลาเพียงไม่กี่เดือน และมีน้ำหนักที่คงตัวมาอย่างต่อเนื่อง ไม่สวิงตัวขึ้น / ลง กลับไปมามาเป็นปีแล้วค่ะ

ดูเหมือนว่า ระบบการเผาผลาญในร่างกาย (Metabolism) ก็ได้ปรับเปลี่ยน มารับกับนิสัยการกินที่เราสร้างขึ้นใหม่ รวมทั้งกระเพาะอาหารของเราก็ปรับกระชับขนาดให้เหมาะกับปริมาณอาหารที่เราใส่เข้าไปในแต่ละมื้อ พุงของเราก็ยุบราบเรียบลงมาเอง ทำให้เราสามารถเคลื่อนไหวร่างกายได้คล่องแคล่วมากขึ้นค่ะ หลังก็ตรงขึ้นเพราะไม่ต้องแบกน้ำหนักพุง

วันนี้นำประสบการณ์ตรงมาแลกเปลี่ยนกันเท่านี้ก่อนนะคะ ยังมีรายละเอียดนอกเหนือจากนี้อีกค่ะ จะนำมาแลกเปลี่ยนวันหลังนะคะ เช่น การปรับท่วงทำนองการทำงาน การบริหารร่างกาย การเล่นงานอดิเรกต่างๆ ค่ะ
หากเพื่อนๆ หรือท่านใดมีประสบการณ์น่าสนใจ เขียนเข้ามาสิคะ แลกเปลี่ยนกันให้กระจายไปเลย...

(*สำหรับท่านที่สนใจเรื่องการสร้างนิสัยการกินน้อย ทำอย่างไร โปรดติดตามที่ http://visarbha.wordpress.com ในThe Why of My Favorites (27) ได้ด้วยนะคะ เชิญค่าาา**)

ด้วยรักคนอ่านเสมอมาและเสมอไป - สวัสดีค่ะ